Of je hobby's hebt

Nu mijn studietijd voorbij is en ik mezelf langzaam maar zeker voorbereid op een leven als loonslaaf of zwerver, denk ik wel eens weemoedig terug aan de leuke en minder leuke momenten uit mijn studententijd. Met stip op -348 staat het angstaanjagende en misbakken fenomeen 'hospiteren', oftewel: het bedelen om een kamer in een studentenhuis terwijl de bewoners (en vaak ook nog andere gretige daklozen) je aan een nietsontziende vleeskeuring onderwerpen.

Iedereen is op zo'n avond gezellig en spontaan. En iedereen houdt wel van een feestje.

Ik had er geen talent voor, dat hospiteren. Eén keer belandde ik per ongeluk in een nogal traditioneel studentenhuis waar van mij verlangd werd dat ik ging karaoke-zingen. Nu heb ik geen fraaie zangstem en een enorme aversie tegen groepsdruk, dus opstaan en 'ik sterf nog liever' mompelen leek me destijds de beste oplossing. Vreemd genoeg werd ik nooit uitgenodigd voor de stapavond die op de hospiteeravond zou volgen.

Mismoedig besloot ik enkel nog te reageren op de meest cynische kameradvertenties die ik maar kon vinden. Dat werkte. Al snel werd ik uitgenodigd in het huis waar ik drie jaar lang met veel plezier gewoond heb. Tijdens de 'hospiteeravond' at mijn ene huisgenoot een worst en de ander stelde wat vragen. GTST was op tv, dus we konden snel overgaan op een meer natuurlijke vorm van converseren: het afkraken van alles wat in beeld kwam. Ik kreeg de kamer.

(Ik had wel negen andere mensen verslagen, dacht ik. Pas een halfjaar later bleek dat ik domweg de enige persoon was die die avond op was komen dagen. Ach ja.)

Naarmate ik ouder werd, kwamen de momenten dat ik zélf degene was die een kamer te verloten had. Minstens zo erg. De meest wanstaltige dialogen uit mijn leven heb ik te danken aan door mijzelf georganiseerde hospiteer-middagen. Gesprekken van het kaliber:
   
“En, wat vind je leuk om te doen in je vrije tijd?”
“Eeuh.. Hoe bedoel je?”
“Nou, naast school enzo? Wat doe je als je vrij bent?”
Schaapachtige blik.
“.. OF JE HOBBY'S HEBT!”
“Nou-ehh, tv kijken ofzo.”
“Goh.”

Dus, aankomende studentjes: brace yourselves. Je zult je als kamerzoekende tig keren een ongemakkelijke pinguïn voelen. Totdat je het juiste plekje en de juiste pack hebt gevonden. Net als in het echte leven.